
De teckel is een Duits hondenras dat oorspronkelijk werd gefokt voor de ondergrondse jacht op vossen en dassen. Andere gangbare namen voor de teckel zijn teckel (vooral onder jagers) en teckel. De FCI classificeert dit kleine hondenras in groep 4.
De levensverwachting van de teckel is vrij hoog. Met een beetje geluk kunnen hondeneigenaren tot 15 jaar lang genieten van hun trouwe metgezel.
Het meest opvallende kenmerk van de teckel is zonder twijfel de combinatie van een lang lichaam en korte benen. De rasstandaard voorziet in een verhouding tussen lichaamslengte en schofthoogte tussen 1:1,7 en 1:1,8 voor teckels.
De compacte honden hebben een uitgesproken musculatuur en zijn ondanks hun uiterlijk zeer snel. De koppositie van de teckel is altijd rechtop. De snuit wordt smaller naar voren toe.
De vacht kan veel verschillende kleurencombinaties laten zien, waarbij er teckels zijn in een langharige, kortharige en ruwharige variant.
Teckels worden gekenmerkt door een zeer vriendelijke natuur. Ze zijn noch agressief, noch al te angstig. Ze hebben een zelfverzekerd karakter, wat vooral belangrijk is voor hen met het oog op hun eigenlijke taak, de jacht op dassen en vossen.
Teckels zijn niet alleen geschikt als jachthond, maar zijn tegenwoordig ook populaire gezelschapshonden. De slimme dieren hebben echter veel aandacht en consequente training nodig, die idealiter van jongs af aan moet worden gestart.
Teckels zijn behendige dieren die voldoende werkgelegenheid nodig hebben. De teckel is niet geschikt als pure schoothond, die tevreden is met kleinere wandelingen.
In teckelclubs worden daarom vaak speciale cursussen voor teckels aangeboden, zoals tracking of mantrailing. Maar ook los van deze aanbiedingen is het heel goed mogelijk om een teckel voldoende in te zetten en te houden met bijvoorbeeld verschillende bewegingsspelen of het aanleren van nieuwe trucs met stemming.
Zoals de meeste stamboomhonden heeft de teckel helaas ook de neiging om bepaalde rasspecifieke ziekten te krijgen. Vooral hernia's veroorzaken vaak problemen voor de dieren. Verantwoordelijk hiervoor is enerzijds hun langgerekte lichaam in combinatie met hun korte benen. Anderzijds hebben teckels relatief zwak tussenwervelschijven kraakbeen, waardoor het risico op problemen met de tussenwervelschijven verder toeneemt.
Daarnaast kunnen teckels last hebben van hypothyreoïdie en komen voederallergieën (zoals bij vrijwel alle hondenrassen) steeds vaker voor.
In het algemeen moet de voeding van de teckel gebaseerd zijn op een hoge kwaliteit hondenvoer. Dit bevordert niet alleen de vitaliteit van het dier, maar vermindert ook het risico op voedselallergieën.
Als er een onderactieve schildklier is, is behandeling met hormonen meestal onvermijdelijk. Om het resterende schildklierweefsel te beschermen, is het bovendien zinvol om de inname van jodium via het voer aan te passen.
Gezien de verhoogde kans op hernia's moet er ook voor worden gezorgd dat de teckels een dieet krijgen dat aan hun behoeften voldoet. Anders kan obesitas snel optreden, waardoor de kans op schijfproblemen groter wordt.
De voedingsbehoefte is afhankelijk van verschillende factoren, zoals leeftijd, gewicht en activiteiten van de teckel.
Om het kraakbeen van de teckel te versterken, raden we ook een voedingssupplement met Bellfor Gelenke & Knochen (Gewrichten & Botten) aan.
Bellfor's speciale voer voor het ras bevordert het welzijn en de gezondheid van uw Teckel van jongs af aan.