Gratis telefonisch advies en bestelling
U heeft nog geen producten in uw winkelwagen.
Als u een zwelling in het oor van uw hond ontdekt, kan het zijn dat uw hond een zogenaamd bloedoor (othematoom) heeft. In dit artikel wordt uitgelegd hoe zo'n bloeding in het oor kan ontstaan, hoe het behandeld kan worden en of het mogelijk is om een bloedoor bij honden te voorkomen.
Een bloedoor is een bloeding die bij honden in het oor ontstaat. Het ontstaat wanneer bloed zich ophoopt in het kraakbeen van het oor of tussen de huid en het kraakbeen. Meestal komt dit voor aan de binnenkant van de oorschelp.
De medische term voor een bloedoor is othematoom. Waarom het bij honden voorkomt, is niet altijd duidelijk. Ongeacht hiervan worden vooral hondenrassen met grote hangoren getroffen door de vorming van bloedoren.
Een bloedoor ontstaat meestal bij honden die last hebben van een ooraandoening. Als uw viervoeter bijvoorbeeld jeukende oren of een oorontsteking heeft, zal hij waarschijnlijk meer aan zijn oren krabben en zijn hoofd vaak schudden.
Dit kan leiden tot kleine verwondingen aan de bloedvaten in zijn oorschelp. Dit heeft op zijn beurt tot gevolg dat er bloed in het oor ophoopt en er een zwelling ontstaat.
Daarnaast kan een bloedoor bij honden soms worden veroorzaakt door een verwonding. Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat twee honden tijdens het spelen wat ruw met elkaar omgaan en dat de ene hond de andere bijvoorbeeld in het oor bijt.
Soms worden auto-immuunziekten, waarbij het immuunsysteem van de hond het eigen lichaam aanvalt, ook beschouwd als mogelijke oorzaak van de ontwikkeling van othematomen. Of dit daadwerkelijk het geval is, is echter nog niet definitief bewezen door de wetenschap.
De diagnose van een bloedoor bij honden is meestal niet bijzonder ingewikkeld. Vaak is een externe inspectie van de zwelling op de oorschelp voldoende voor de dierenarts. Indien nodig kan er ook een punctie worden uitgevoerd en de daarbij afgenomen weefselvloeistof worden onderzocht om een onbetwistbare diagnose te stellen.
Afgezien daarvan zal de dierenarts natuurlijk controleren of de oren van uw hond ontstoken zijn of dat er een ander probleem is, zoals een besmetting met oormijten of een bloedstollingsstoornis, die mogelijk de oorzaak van het bloedoor is.
Om het bloedoor te verwijderen, is het uiteraard nodig om het verzamelde bloed te verwijderen. Met een beetje geluk is het voldoende om het bloed uit het oor van de hond met een gewone spuit af te zuigen.
Aangezien het meestal niet lang duurt voordat het bloedvat van de hond weer volloopt, moet het afzuigen meestal meerdere keren worden herhaald. Indien nodig probeert de dierenarts dit tegen te gaan door cortison in de eerder geleegde bloeduitstorting op het oor te spuiten.
Het kan voorkomen dat een bloedoor bij honden niet permanent kan worden verwijderd door simpelweg met een spuit af te zuigen. In dat geval is een operatie nodig waarbij het bloedoor wordt geopend en geleegd. Tot de wond is genezen en de draden zijn verwijderd, moet uw hond een kraag dragen. Anders bestaat er een groot risico dat hij zich krabt en zo het verband verwijdert en de naad aan zijn oor opent.
Naast het bloedoor zelf moet in de meeste gevallen natuurlijk ook de onderliggende aandoening die verantwoordelijk is voor de vorming van het othematoom worden behandeld.
Welke maatregelen hiervoor nodig zijn, hangt natuurlijk af van de specifieke ooraandoening. Als uw viervoeter bijvoorbeeld een oorontsteking heeft, zal de dierenarts hem waarschijnlijk een ontstekingsremmend middel en antibiotica voorschrijven. Bij een besmetting met oormijten wordt de behandeling daarentegen meestal uitgevoerd met een mijtdodend middel en een middel dat de jeuk van de hond tegengaat.
Over het algemeen zijn de kansen goed dat een bloedoor bij honden succesvol kan worden behandeld. Het is echter niet ongewoon dat er blijvende vervormingen of littekens op het oor van het dier achterblijven, die op zijn minst optisch een belemmering vormen.
Als een operatieve ingreep nodig was om het bloedoor te verwijderen, is het erg belangrijk dat de wond rustig kan genezen. In de eerste 10 dagen tot twee weken na de operatie is het daarom belangrijk om te voorkomen dat uw viervoeter aan zijn oren krabt of zijn hoofd te veel schudt. Anders is er een groot risico dat er opnieuw een bloeduitstorting ontstaat of dat uw hond de verse hechting opent.
Natuurlijk kunnen niet alle mogelijke oorzaken van een bloedoor bij honden volledig worden uitgesloten. Toch kunt u als eigenaar veel doen om de kans op de ontwikkeling van een othematoom bij uw viervoeter aanzienlijk te verkleinen.
Een belangrijke rol hierbij speelt vooral het onderwerp oorverzorging, evenals de tijdige behandeling van bestaande problemen zoals oorontstekingen of oormijten.
Vooral bij honden met lange oren is het aan te bevelen om regelmatig in de gehoorgangen te kijken om ontstekingen of parasieten vroegtijdig op te merken en met de juiste maatregelen te behandelen.
Afgezien daarvan moet u de oren van uw hond regelmatig reinigen. Op deze manier draagt u bij aan het voorkomen van oorontstekingen en voorkomt u ten slotte ook de ontwikkeling van een bloedoor bij uw hond.
In het assortiment van Bellfor vindt u naast hoogwaardig hondenvoer ook natuurlijke druppels waarmee u op een zachte manier de oren van uw hond kunt reinigen en verzorgen. Onze oorverzorgingsdruppels zijn vrij van kunstmatige toevoegingen en zijn ook gemakkelijk aan te brengen.
Maak kennis met Bellfor Oorverzorgingsdruppels.
Als uw hond last heeft van oormijt, hebben wij bij Bellfor ook een oplossing met Bellfor Oormijtdruppels. In tegenstelling tot veel andere preparaten tegen oormijt bevatten onze druppels geen chemicaliën, zodat het organisme van uw hond niet onnodig wordt belast.
Maak kennis met Bellfor Oormijtdruppels.
Sommige eigenaren willen niet meteen naar de dierenarts vanwege een othematoom en geven er de voorkeur aan om het bloedoor bij hun hond zelf te behandelen.
In sommige gevallen kan een klein othematoom inderdaad verdwijnen door middel van huisremedies zoals zalven en regelmatige koeling. Dit is echter lang niet altijd het geval. Bedenk ook dat een groter, duidelijk zichtbaar bloedoor waarschijnlijk pijnlijk is voor uw hond en zonder professionele behandeling kan leiden tot blijvende vervorming en de vorming van littekens op de oren van uw viervoeter.
In geval van twijfel is het daarom altijd raadzaam om een afspraak te maken met de dierenarts en om advies te vragen. U moet afzien van het zelf doorprikken van het bloedoor bij uw hond, onder meer vanwege het potentiële infectiegevaar.
Zoals u kunt zien, moet u een mogelijk bloedoor bij uw hond niet negeren en tijdig een dierenarts raadplegen. De dierenarts kan niet alleen de bloeduitstorting legen, maar ook een mogelijke ooraandoening behandelen, zoals bijvoorbeeld een ontsteking.
